ΔΑΦΝΗ ΚΑΦΕΤΖΗ: ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΟΔΟΜΗΣΕΙ ΚΟΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΧΤΙΣΕΙ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟΥΣ

Συνέντευξη στην εκπαιδευτικό Μαρία Σαμουρκασίδου

Για 2^η συνεχόμενη χρονιά η μουσικοθεατρική παράσταση Το Δέντρο που Αγαπούσε συνεχίζει το ταξίδι της στην Αμαξοστοιχία – Θέατρο το Τρένο στο Ρουφ. Πρόκειται για ένα ιδιαίτερο παιδικό θεατρικό, μια θεατρική διασκευή του αγαπημένου παραμυθιού <<το Δέντρο που έδινε>>. Με αφορμή αυτό το ξεχωριστό και βαθιά ανθρωπιστικό παραμύθι, η ταλαντούχα θεατρική ομάδα ΒιΔα (Βίκυ Καλπάκα και Δάφνη Καφετζή), εμπνεύστηκε την ιστορία δυο κοριτσιών που συναντιούνται μέσα σε ένα τρένο γνωρίζονται και αποφασίζουν να παίξουν θέατρο κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους. Έτσι ξεκινάει ένα παράλληλο συναρπαστικό ταξίδι μέσα στο πραγματικό ταξίδι , ένα θέατρο μέσα στο θέατρο. Τα κορίτσια μεταμορφώνονται σε ένα δέντρο και ένα αγόρι και γίνονται φίλοι. Το αγόρι, ο άνθρωπος, όλο ζητάει και το δέντρο, η φύση, όλο δίνει. Η ηθοποιός Δάφνη Καφετζή μίλησε στο Vaterlo και μας μετέφερε σε αυτό το ταξίδι φαντασίας, με κίνητρο πάντα την αναζήτηση της ευτυχίας, ενώ παράλληλα μας έδωσε την απάντηση στο επίμαχο ερώτημα: πώς γίνεται τελικά ο άνθρωπος να είναι ευτυχισμένος;

Πώς αντιλαμβάνονται τα παιδιά την παράσταση ;

Τα παιδιά μπαίνουν αμέσως στη συνθήκη της ιστορίας μας και αυτό γίνεται γιατί ο κώδικας που έχουμε χρησιμοποιήσει είναι πολύ κοντά στον τρόπο που παίζουν. Τα παιδιά φτιάχνουν πάντα ιστορίες με οτιδήποτε. Έτσι αμέσως μόλις τα δυο κορίτσια λένε: «Θες να φτιάξουμε μια ιστορία με ένα δέντρο και ένα αγόρι που ούτε εσύ είσαι δέντρο ούτε εγώ είμαι αγόρι», τα παιδιά κατευθείαν καταλαβαίνουν το θέατρο μέσα στο θέατρο. Έτσι αντιλαμβάνονται απευθείας ότι υπάρχουν δυο παράλληλες ιστορίες τα δυο κορίτσια και το δέντρο με το αγόρι ,που τελικά αυτές οι δυο ιστορίες περιπλέκονται. Επίσης τα παιδιά εύκολα ταυτίζονται είτε με το αγόρι είτε με το δέντρο. Πολλές φορές είναι με το μέρος του αγοριού που όλο ζητάει, αλλά όταν καταλαβαίνουν πια ότι το δέντρο τα έχει δώσει όλα στο αγόρι, εκεί αντιδρούν και παίρνουν το μέρος του δέντρου. Τα παιδιά είναι το κοινό που αντιλαμβάνονται με την ψυχή και όχι με το μυαλό και εμείς σε αυτό το θέατρο στοχεύουμε.

Πότε ιδρύθηκε η ομάδα ΒιΔα και πώς ξεκίνησε η ιδέα δημιουργίας της;

Η ομάδα ΒίΔα ιδρύθηκε πέρσι, από έμενα και τη Βίκυ Καλπάκα. Το όνομα της ομάδας είναι τα αρχικά των ονομάτων μας και ταυτόχρονα αυτό το κοινό που μας συνδέει με τη Βίκυ.. το στρίψιμο της ΒίΔας, η άποψή μας για τη ViDa, τη ζωή. Η ιδέα της δημιουργίας της ομάδας έγινε με τον πιο φυσικό τρόπο. Απλώς προέκυψε αυτή η ανάγκη χωρίς καμία πίεση. Ήταν φυσικό επακόλουθο μιας αβίαστης επικοινωνίας και σύνδεσης που νιώσαμε μεταξύ μας σκηνικά αλλά και εκτός σκηνής. Έτσι έγινε και η πρώτη μας συγγραφική δουλειά το Δέντρο που αγαπούσε, γράφοντας με τη Βίκυ ένιωθα ότι η μια κόβει και η άλλη ράβει. Το ίδιο συμβαίνει και με τις απόψεις μας για το θέατρο για παιδιά και για ενήλικες. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο συνεργασίας μόνο ομάδα μπορείς να φτιάξεις.

Ποιες μπορεί να είναι οι προκλήσεις που συναντά κανείς όταν προετοιμάζει μία θεατρική παράσταση για παιδιά;

Η πρόθεσή μας είναι να φτιάχνουμε ιστορίες απλές κατανοητές που να έχουν βάθος χωρίς να είναι διδακτικές αλλά με εκπαιδευτικό χαρακτήρα, με χιούμορ και ειλικρίνεια αλλά και διατηρώντας τη μαγεία. Αν αυτό δεν είναι πρόκληση ..τι είναι;

Η θεατρική παιδεία δυστυχώς δεν συγκαταλέγεται στη λίστα της γονεϊκής μέριμνας και της εξωσχολικής εκπαίδευσης των παιδιών, αν και είναι εξίσου απαραίτητη. Ποια είναι η άποψή σας για αυτό;

Θα απαντήσω με κάτι που έχει πει ο Αϊνστάιν: Η φαντασία είναι πιο σημαντική από τη γνώση. Γιατί ενώ η γνώση είναι περιορισμένη , η φαντασία αγκαλιάζει ολόκληρο τον κόσμο , συμβάλλοντας έτσι στην πρόοδο και την εξέλιξη. Είναι κρίμα λοιπόν να στερούμε από τα παιδιά ένα τόσο σημαντικό εργαλείο εκπαίδευσης που είναι το θέατρο.

Το θέατρο για παιδιά και νέους μπορεί να διαδραματίσει ουσιαστικό ρόλο στην αποδόμηση των στερεοτύπων των μικρών θεατών;

Το θέατρο μπορεί να αποδημήσει κόσμους και να χτίσει καινούριους. Αναπτύσσει τη συναισθηματική νοημοσύνη καλλιεργεί τη φαντασία. Μπορεί να δώσει ερεθίσματα και να ξυπνήσει συναισθήματα . Να θέσει ερωτήματα και να ταρακουνήσει στερεότυπα. Να δώσει διεξόδους σε προβλήματα και κίνητρα για δημιουργία.

Συνεργαστήκατε με τους Αγγέλους της Χαράς παίζοντας για δυο χρόνια ως ηθοποιός σε Νοσοκομεία παίδων, βλέποντας μικρά παιδιά να υποφέρουν και να αντιμετωπίζουν σε τρυφερή ηλικία το σκληρό πρόσωπο της ζωής. Τι αποκομίσατε από αυτήν την εμπειρία ζωής;

Αυτή η εμπειρία του να παίζω θέατρο για παιδιά σε Νοσοκομεία, όπως και η ομάδα που έκανα θεατρικό παιχνίδι στην παιδοψυχιατρική μονάδα του Νοσοκομείου Παίδων, και στα ορφανοτροφεία, ήταν καθοριστική για εμένα. Τα Νοσοκομεία είναι ένας άλλος κόσμος. Που όταν μπεις εκεί ,καταλαβαίνεις τι θα πει δύναμη του ανθρώπου. Τα παιδάκια στο ογκολογικό, μας περίμεναν όλο χαμόγελο ,περίμεναν πως και πώς να δουν την παράσταση και ενώ έβλεπες τον πόνο στα ματάκια τους ένιωθες ότι τους ανακουφίζει το θέατρο. Κάποια παιδιά ήξεραν απ ’έξω την παράσταση και έλεγαν τα λόγια μαζί μας. Επίσης εκτός από άρρωστα παιδιά υπήρχαν πολλά εγκαταλελειμμένα παιδιά και παιδιά προσφυγάκια, ένα κοριτσάκι είχε χάσει το ματάκι του από βόμβα στη Συρία, και χόρευε μαζί μας χωρίς να ξέρει ελληνικά. Μέσα στο παιδοψυχιατρικό γνώρισα απίστευτα ταλαντούχα παιδιά που φτιάξαμε τις δικές τους ιστορίες και είμαι σίγουρη ότι μια μέρα θα βγουν πολλοί καλλιτέχνες από εκεί μέσα. Αυτή την εμπειρία θα την κουβαλάω πάντα μαζί μου. Τη δύναμη μας την έδιναν αυτά τα παιδιά να συνεχίσουμε αυτό το πολύτιμο έργο.

Έχοντας και το πτυχίο Ψυχολογίας ένιωσα ότι συνδυάζω όλες μου τις γνώσεις (θέατρο -μουσική -Ψυχολογία ) και προσφέρω κάτι σε ανθρώπους που πραγματικά το έχουν ανάγκη.

Θα λάβω το ερώτημα-μήνυμα της παράστασης και θα σας θέσω την ερώτηση. Τι χρειαζόμαστε εν τέλει για να είμαστε ευτυχισμένοι;

Αγάπη και συντροφικότητα, ισότητα και ελευθερία.

INFO

Ταυτότητα της Παράστασης

κείμενο Ομάδα ΒίΔα
σκηνοθεσία/φωτισμοί Ορέστης Τάτσης
πρωτότυπη μουσική Μάκης Παπαγαβριήλ
σκηνικά/κοστούμια Έλλη Παπαδάκη
κίνηση Θένια Αντωνιάδου
animation/γραφικά Νικολάια Γενηγεωργίου
εικαστική σύνθεση έντυπου υλικού Σμαράγδα Καφετζή
εκτέλεση παραγωγής Ομάδα ΒίΔα
Παίζουν: Βίκυ Καλπάκα, Δάφνη Καφετζή