Επιμέλεια -Κείμενο:Μαρία Σαμουρκασίδου

Κάθε φορά που επισκέπτομαι το Ναύπλιο μαγεύομαι όχι μόνο με την δυναμική της ιστορίας του , αλλά και γύρω από τις διηγήσεις που θα συνοδεύσουν σίγουρα κάθε ιστορικό γεγονός που έχει διαδραματιστεί στην πανέμορφη πρωτεύουσα της αργολικής γης.Αυτή τη φορά ,ένα στενό δρομάκι,δύο σπίτια απέναντι το ένα στο άλλο ,δύο πινακίδες και ένας έρωτας που τελείωσε άδοξα ,με έκαναν να ψάξω λίγο περισσότερο.

Μαντώ Μαυρογένους-Δημήτρης Υψηλάντης.Δημήτρης Υψηλάντης-Μαντώ Μαυρογένους. Αλλά ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.Η Μαντώ γεννήθηκε το 1796 στην Τεργέστη. Ήταν κόρη της Μυκονιάτισσας Ζαχαράτης Χατζή Μπάτη και του σπαθάριου Νικόλαου Μαυρογένη – ενός μεγαλέμπορου, από αριστοκρατική γενιά.Στις βεγγέρες της καλής ιταλικής κοινωνίας τη φωνάζουν “la bella Greca”. Tο μεγάλωμά της σε ένα «ζωηρό» -αστικό και μεγαλοαστικό- ευρωπαϊκό περιβάλλον, την προικίζει με μια καλή μόρφωση, με φιλελεύθερη, κοσμοπολίτικη κουλτούρα (σ.σ. μιλούσε τρείς γλώσσες : ιταλικά, γαλλικά και τούρκικα) αλλά και μια βαθιά ελληνική συνείδηση.Μετά το ξέσπασμα της Επανάστασης, η Μαντώ θα γνωρίσει όλους τους στρατιωτικούς και πολιτικούς, φιλόδοξους ηγέτες του Αγώνα. Στο Ναύπλιο – όπου παίρνει μέρος σε πολλές μάχες – συναντά και τον Δημήτριο Υψηλάντη, σημαντικό πολιτικό πρόσωπο, στρατιωτικό, αδελφό του πρίγκηπα Αλέξανδρου Υψηλάντη.

Εκείνη, τότε είναι γύρω στα 25, εκείνος πλησιάζει τα 30.Τον ερωτεύεται και δεν μπαίνει καν στον κόπο να κρύψει τη σχέση τους. Η Μαντώ θα ζητήσει από τον Υψηλάντη να παντρευτούν. Εκείνος, της εξηγεί πως κάτι τέτοιο είναι αδύνατο. στο μέσο μιας πολεμικής αναμέτρησης – δέχεται όμως να της δώσει έγγραφη υπόσχεση γάμου, γι’αργότερα, όταν οι συνθήκες θα το επιτρέψουν.

Μόνο που αυτός ο γάμος δεν θα γίνει ποτέ. Ο δεσμός τους διαλύεται. Υπεύθυνος γι’αυτό, ο μέγας συνωμότης Ιωάννης Κωλέττης, ο οποίος πιθανόν σκέφτηκε, πως μια τέτοια ένωση θα βοηθούσε και την πολιτική ανέλιξη του Υψηλάντη, φράζοντας το δικό του δρόμο προς την εξουσία.

Η άγραφη Ιστορία, λέει πως η Μαντώ δεν ξεπέρασε ποτέ της αυτή την προσβολή. Μέχρι το τέλος της ζωής της μισούσε και κατηγορούσε τον Υψηλάντη για τη στάση του. Συνέχισε να μένει κοντά στο σπίτι του, στο Ναύπλιο – στο σπίτι όπου οι δυο τους είχαν μοιραστεί πολλές ευτυχισμένες, ερωτικές στιγμές – αλλά δεν του ξαναμίλησε. Ακόμα και όταν εκείνος ήταν στα τελευταία του, δεν επεδίωξε να τον δει.

Ο Υψηλάντης πέθανε τον Αύγουστο του 1832 – από λοίμωξη του αναπνευστικού, συνέπεια μιας βαριάς μυϊκής δυστροφίας. Ήταν 38 χρονών. Όταν η Μαντώ το έμαθε, πήγε, τον νεκροστόλισε, τον μοιρολόγησε και ακολούθησε βουβή και μαυροντυμένη τη σορό του, ως την τελευταία του κατοικία.

Info:

Όταν το 1825, ζούσε στο Ναύπλιο την επισκέφθηκε στο ετοιμόρροπο σπίτι της, ο Ιταλός φιλέλληνας Pieriviano Zecchini. Η κατάσταση που περιγράφει στα απομνημονεύματα είναι τραγική. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, κάθε φορά που την επισκεπτόταν κινδύνευε να γκρεμιστεί από τη σκάλα, αφού ήταν έτοιμη να πέσει. Σε άθλια κατάσταση βρίσκονταν επίσης τα έπιπλα, οι τοίχοι αλλά και τα ρούχα της Μυκονιάτισσας ηρωίδας. Ο λόγος της πενίας της όμως ήταν σπουδαίος. Είχε δώσει ολόκληρη την περιουσία της, που ανερχόταν σε πολλά εκατομμύρια, για τις ανάγκες της απελευθέρωσης. Σήμερα, το σπίτι της Μαυρογένους όπως και του  Υψηλάντη έχουν μετατραπεί σε ξενοδοχεία.