Στην ταινία επιστημονικής φαντασίας του Andrei Tarkovsky Stalker, ένα μυστηριώδες αντικείμενο καθιστά μια περιοχή που ονομάζεται Ζώνη αφιλόξενη για τους ανθρώπους. Όπως έχουν επισημάνει οι κριτικοί, μια τραγική ειρωνεία μπορεί να σκότωσε τον σκηνοθέτη και μέλη του πληρώματος λίγα χρόνια αργότερα, αφού τα γυρίσματα έγιναν σε ένα εγκαταλελειμμένο διυλιστήριο στην Εσθονία με αποτέλεσμα να εκτεθούν σε υψηλά επίπεδα τοξικότητας. Ο Tarkovsky πέθανε από καρκίνο το 1986, λίγους μήνες μετά την καταστροφή στο Τσερνόμπιλ. «Είναι σίγουρα μέρος του μυστηρίου της ταινίας», γράφει ο Mark Le Fanu στο Criterion, «ότι με κάποιο περίεργο τρόπο, η ιστορία του Tarkovsky προφήτευσε την καταστροφή του πυρηνικού σταθμού», λέει το openculture.

Όμως ο Tarkovsky δεν προέβλεψε το μέλλον, αλλά προσάρμοσε μια ιστορία των αδερφών Arkady και Boris Strugatsky. «Σίγουρα», γράφει ο Le Fanu, «υπήρχαν πολλά πράγματα στη Σοβιετική Ένωση εκείνη την εποχή που ήταν δυστοπικά». Η ταινία ενέπνευσε το βιντεοπαιχνίδι, STALKER: Shadow of Chernobyl, το οποίο με τη σειρά του ενέπνευσε τους τουρίστες να αρχίσουν να «συρρέουν στο Τσερνομπίλ», γράφει η Katie Mettier στην Washington Post: «οι φαν του βιντεοπαιχνιδιού ήθελαν να δουν από κοντά την περιοχή του πυρηνικού ατυχήματος.»

Η Ουκρανία μπορεί να έχει καταφέρει να μετατρέψει το Τσερνόμπιλ σε τουριστικό αξιοθέατο, αλλά η περιοχή θα παραμείνει ακατοίκητη για τα επόμενα 24.000 χρόνια, όσον αφορά τους ανθρώπους. «Η χλωρίδα και η πανίδα έχουν επιστρέψει στο Τσερνόμπιλ, γράφει η Ellen Gutoskey στο Mental Floss, «και από όσο γνωρίζουν οι ερευνητές, φαίνεται να ευδοκιμεί». «Πρόκειται για εκατοντάδες είδη φυτών και ζώων», λέει ο Nick Beresford, ερευνητής στο Βρετανικό Κέντρο Οικολογίας και Υδρολογίας, «ανάμεσα τους και 60 σπάνια είδη.»

Δείτε το βίντεο:

Μεταξύ των ζώων που έχουν επιστρέψει στην περιοχή είναι ο ευρασιατικός λύγκας, η καφέ αρκούδα, οι μαύροι πελαργοί και ο ευρωπαϊκός βίσωνας, καθώς και οι άλκες, τα ελάφια, τα αγριογούρουνα και οι λύκοι. Τα χωράφια της περιοχής εξακολουθούν να εμφανίζουν υψηλά επίπεδα μόλυνσης και σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες, οτιδήποτε φυτρώνει στην περιοχή δεν είναι κατάλληλο για ανθρώπινη κατανάλωση. Ενώ όπως είναι αναμενόμενο, «οι μεταλλάξεις στα φυτά και τα ζώα του Τσερνόμπιλ είναι πιο συχνές από ό, τι σε άλλες περιοχές». Όμως, η βλάβη που προκαλείται από την ακτινοβολία ωχριά μπροστά σε αυτήν που προκαλείται από την ανθρώπινη παρουσία.

Μεταξύ των πολλών ειδών που επέστρεψαν στο Τσερνομπίλ είναι και τα απειλούμενα άλογα Przewalski που έφταναν περίπου τα 30 όταν απελευθερώθηκαν στη Ζώνη Αποκλεισμού. Σήμερα εκτιμάται ότι τουλάχιστον 150 άλογα ζουν στην περιοχή. Το τρομακτικό ατύχημα είχε ως αποτέλεσμα την ουσιαστική «εκκαθάριση» χώρου. Η περιοχή έχει γίνει ένα είδος πειράματος γι’ αυτό που ο δημοσιογράφος George Monbiot αποκαλεί «αναβίωση». «Κατεβάζοντας τους φράκτες και μπλοκάροντας τις τάφρους αποχέτευσης, επιτρέψαμε την εξάπλωση της άγριας ζωής», λέει.

Προκειμένου ο πλανήτης να ανακτήσει τη βιοποικιλότητά του και να ανοικοδομήσει τα οικοσυστήματά του, οι άνθρωποι πρέπει να κάνουν πίσω και να σταματήσουμε να βλέπουμε τους εαυτούς μας «ως φύλακες και διαχειριστές του πλανήτη», λέει ο Monbiot. Οι τουρίστες έρχονται και φεύγουν, αλλά οι άνθρωποι δεν θα επιστρέψουν στο Τσερνόμπιλ για τα επόμενα 24.000 χρόνια. Για τα είδη που ζουν ήδη εκεί, αυτή είναι ίσως η καλύτερη λύση.

Πηγή: lifo.gr