Ο Kosc (1974) διέκρινε επίσης και έξι βασικές μορφές εμφάνισης δυσαριθμησίας:
1) τη λεκτική, δηλαδή την αδυναμία κατανόησης και χρήσης μαθηματικών εννοιών και όρων και τη δυσκολία λεκτικής απόδοσης των μαθηματικών σχέσεων,
2) την πρακτογνωστική που εκδηλώνεται με τη δυσκολία μαθηματικού χειρισμού αντικειμένων και εικόνων,
3) τη λεξιλογική, την αδυναμία δηλαδή αναγνώρισης μαθηματικών συμβόλων, της ιδεογνωστική, αυτή που σχετίζεται με τη δυσκολία κατανόησης των μαθηματικών ιδεών και σχέσεων και τέλος,
4) τη λειτουργική που εμφανίζεται κυρίως με δυσκολίες στην εκτέλεση αριθμητικών πράξεων.
οι διαταραχές στην οπτικοχωρική αντίληψη και οργάνωση
οι διαταραχές στον οπτικοκινητικό συντονισμό
η διαταραγμένη εικόνα του σώματος
η δυσκολία αντίληψης των συναισθημάτων άλλων ατόμων
η καλή αναγνωστική ικανότητα αλλά και η περιορισμένη αναγνωστική κατανόηση
οι καλές ακουστικό-φωνητικές ικανότητες
οι καλύτερες επιδόσεις στα λεκτικά απ’ ό,τι στα μη λεκτικά μέρη των τεστ.
Σε παιδιά με διαγνωσμένη ή μη δυσαριθμησία μπορεί κανείς να συναντήσει συχνά:
ανεστραμμένα σύμβολα
κακοσχηματισμένα σύμβολα
σύμβολα με αφύσικο μέγεθος (πολύ μεγάλα-πολύ μικρά)
αντικαταστάσεις αριθμών όμοιων σε εμφάνιση
δυσκολία στη διάταξη των αριθμών
δυσκολία στην ομαδοποίηση
δυσκολία με την ένα προς ένα αντιστοίχηση
δυσκολία στη μνήμη
δυσκολία στην ανάγνωση χαρτών
αδυναμία στην αποδοχή των αποστάσεων μεταξύ των αριθμών.
Πηγή: psychology