Μοιάζουν σαν τους απαγωγείς που τσεπώνουν το χρήμα του εκβιασμού τους και στο τέλος δεν επιστρέφουν το παιδάκι που απαγάγανε!

 Και ξανά μανά οι τηλεφωνικές επικοινωνίες και οι τηλεδιασκέψεις όπου παίζουν ξανά το βρωμερό παιχνίδι της χαραμάδας, απ’ όπου ξεπηδάει η ελπίδα.Για να κάνουμε στο όνομά της νέες υποχωρήσεις και παραχωρήσεις.Νομίζω, ότι και ο χειρότερος Έλληνας θα είχε την μπέσα να αρκεστεί στα όσα λύτρα ζήτησε κατά την συμφωνία. Αυτοί συνεχίζουν το βιολί τους…

1. Προβάλλεται εκβιαστικά το δίλημμα, λιτότητα ή χρεοκοπία; Όμως δεν πρόκειται για δίλημμα, αλλά για αρνητικό άθροισμα, και λιτότητα και χρεοκοπία.

2.Η ψευδώνυμη χρήση της έννοιας μεταρρύθμισης είναι ενδεικτική για την αδυναμία υπερβασης της κρίσης. Αντί οι μεταρρυθμίσεις να εξυγιάνουν και να ανανεώνουν το κράτος, διαλύουν την κοινωνία.

3.Την κρίση δεν την υφίστανται όσοι εκμεταλλέυτηκαν το κράτος και το δημόσιο συμφέρον επί δεκαετίες, αλλά οι πλέον ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.

4. Η εναλλακτική πρόταση υπάρχει και συμπεριλαμβάνει τους παρακάτω άξονες

α)Άμεση απεμπλοκή από το μνημόνιο, ανατροπή της πολιτικής, που μας βυθίζει στην ύφεση και οδηγεί την κοινωνία στην καταστροφή. (Το βροντοφώναξαν χιλιάδες πολιτών σε όλο τον κόσμο). Ακύρωση του μνημονίου και των μέρων που επορρέουν από αυτό.

β)Ανατροπή της νέας δανειακής σύμβασης και των μέτρων που τη συνοδεύουν.

γ)Ανατροπή της λιτότητας – αναδιανομή του πλούτου. Για την κρίση να πληρώσουν οι πλούσιοι και αυτοί που την δημιούργησαν.

Απορρίπτοντας τη λογική του μονόδρομου, τα ανιστόρητα στερεότυπα που ενοχοποιούν την ελληνική κοινωνία, καταρρακώνοντας την συλλογική αξιοπρέπεια θεωρώ ότι η ελληνική κρίση είναι μέρος μιας συνολικότερης κρίσης, που αλλάζει θεμελιακά την ιστορική εποχή που ζούμε.